Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Γλυκόπικρο

Μπορείς να παρατηρείς τα πάντα
και να φανταστείς τη ζωή σου μέσα τους
δίχως ποτέ να αγγίξεις τίποτα.
Κι έτσι δε θα χεις πληγωθεί,
θα νομίζεις περήφανος.
Εγώ σε άγγιξα τελικά
και έσκαψα μια γέφυρα που να συνδέει υποθέσεις.
Απ' τη μια εγώ
κι απ' την άλλη ξεκομμένες ανάσες.
Δε σε κατηγορώ
που δε στάθηκες ολόκληρος να σε φτάσω.
Δε με κατηγορώ
που μπερδεμένη κοντοστάθηκα.
Μα τελικά μέσα στις σκέψεις χάνεσαι
ή σε βρίσκεις..;

Πλέον όταν πληγώνομαι
μένει μόνο η ανάμνηση
της ζαλάδας πριν την πτώση
της θολούρας πριν το λήθαργο.
Σηκώνομαι όμως
και ξυπνάω.

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Σιωπη και βήματα
βήματα και σκυφτό κεφάλι
σκυφτό κεφάλι και σταγόνες στο πάτωμα
σταγόνες στο πάτωμα και βήματα
βήματα και σιωπή
σιωπή και δρόμος
δρόμος και θάλασσα
θάλασσα και ζωή
ζωή και γαλήνη
γαλήνη και πέταγμα
πέταγμα και μάτια κλειστά
μάτια κλειστά και όνειρο
μάτια ανοιχτά και όνειρο
μάτια ανοιχτά και εφιάλτης
μάτια κλειστά και εφιάλτης
εφιάλτης και εγώ
εγώ και εφιάλτης
εφιάλτης και εφιάλτης
εσύ και εφιάλτης
εσύ και γω
εγώ και εγω
μαζί πάντα
κανείς ποτέ
Σιωπηλά.

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Πάρτυ.

Παραπατάω
σε σκέψεις και αλήθειες
που δε μ' αφήνουν να πέσω με την ησυχία μου.
Λίγο πριν το πάτωμα
με κρατάνε απ' τους ώμους
και τα δάχτυλα.
Σηκώνω τα μάτια
μα τα βλέπω διπλά.
Όλοι έχουν έναν εαυτό δίπλα τους
τον έπλασαν πασπατεύοντας καμπύλες κι εξογκώματα
για να μην είναι μόνοι
ανασαίνοντας στο σβέρκο του.
Έχει θολούρα εδώ
και μουσική
και σα να κρυβόμαστε κάπως πίσω απ΄την ομοιότητα.
Όλοι λίγο πριν το πάτωμα
πιασμένοι απ' όπου βρούμε.

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Ανθρωπος;

Αλλάζεις πρόσωπα όλο και συχνότερα
σαν τις συχνότητες που αλλάζεις στο ραδιόφωνο.
Όμως τώρα τελευταία
οι λέξεις σου θυμίζουν πατήματα
στις άκρες των δακτύλων.
Μετρημένα και προσεκτικά
ίσα ίσα να μην πέσεις απ' την καρέκλα σου.
Κι οι σκέψεις σου, κι αυτές,
πια τις φτύνεις στο πάτωμα
σα να μη θέλεις να τις έχεις στο κεφάλι σου
αυτές, τα ζιζάνια, που μιας και ριζώσουν μπασταρδεύουν τα πάντα.
Αυτές, το κατάλοιπο των ιδεών.

Μα τελικά
είναι τρελός όποιος ακούει φωνές
ή όποιος τις αγνοεί;

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Ελίζες



Το τραγούδι λέγεται επιστροφή.
Δεν έφυγα ποτέ
κι όμως πάντα σε σένα επιστρέφω.
Μπερδεύεσαι στα λόγια μου,
και ξέρεις τί λένε.
Η γλώσσα μου είναι ο κόσμος μου...

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Θέλω να σε γνωρίσω..

Περπατούσε
κι έκανε κύκλους στις ίδιες καταστάσεις
Άφηνε χνάρια.
Κουτιά από ελπίδες αδειασμένες
λεπίδες
να ρουφήξει έναν κόσμο
που θα τον πάει μακριά.
Κι είχε ξεχάσει
“Τα μάτια σου λάμπουν στο σκοτάδι”
του είπε, μα το ξέχασε.
Και χίλια φώτα
στην ίδια σκιά του ρίχτηκαν πισώπλατα.

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Κόσμος
Ουρανός
Υσυχια
Φωνες
Ιδανικός
Αντέχω

και πάει λέγοντας

Κάποια στιγμή
της τελείωσαν οι μαργαρίτες
και έπρεπε
να αποφασίσει
μόνη της.