Έστριψε τη σελήνη
την κάπνισε μαζί με τον Ορφέα
κατέβασε τον καπνό ως τα δάκτυλα
κι άφησε τη νύχτα του ελεύθερη
Κάηκε από μέσα
κι ήταν μόνο μια στιγμή.
Το πρωί δεν υπήρχε τίποτα
τρόμαζε ν΄ακούει τη φωνή του
δεν έλεγχε το βήμα του
χαιρέτισε ανθρώπους που δεν ήξερε
μα όλοι του χαμογελούσαν
Έπεσε σε λήθαργο
Τον ξύπνησε η θάλασσα
κι ένα φιλί.