Κάθε φεγγάρι ομολογεί και μες στα δέντρα κρύβεται μην
και το καταλάβεις.
Έχεις ανακατώσει τόσο τους καιρούς που μήτε ο ίδιος ξέρεις
από πού το μήνυμα θα λάβεις
Εσύ 'σαι ένας απ' αυτούς που τού 'δωσαν χαρτί μεγάλο
για να γράψει και δεν έστερξε την πένα να πιάσει
που του 'ρθε η τύχη σαν λακκάκι μες στο μάγουλο και που
δεν είπε μπάρεμ να χαμογελάσει.
Εσύ σαι αυτός που τού 'ριξαν το δίχτυ μέσα στο λουτρό να
τον σκοτώσουν μα κρατάει μες στο βασίλειό του ακόμη.
Που σπρώχνει την αγάπη απ' το παράθυρο κι ύστερα κλαίγεται
ότι τον αδικούν οι νόμοι.
Κάθε φεγγάρι ομολογεί κι εσύ κάνεις πως τάχα
δεν καταλαβαίνεις
Ξέρεις ότι φορείς τον ήλιο- και ότι πριν εκείνο κατέβει
εσύ ανεβαίνεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου