Φταις
λόγια παράξενα μου λες και δε με θες
καμένο είδωλο εικόνες του χθες
κι όσο δε θες εγώ στα μάτια σε κοιτάζω
Παίζεις
του έρωτα το σπίτι δε μαγεύεις
κι αν σ' αγαπώ σου λέω ποτέ δε με πιστεύεις
δώσε μου όνειρα να ζω γιατί τρομάζω
Λόγια
φεύγουν και χάνονται κρυφά μες στα ρολόγια
και 'γω ανασταίνομαι σ' ανήλιαγα υπόγεια
σε χείλη ρόδινα γλυκά και δαγκωμένα
Στίχους
φωτογραφίες χωρίς νόημα σε τοίχους
κολλάω και χάνομαι συνέχεια μες στους ήχους
το καλοκαίρι αυτό να δεις θα το θυμάσαι
Γιατί η αλήθεια είναι χειρότερη απ' το ψέμα
ειν' αλήθεια
είναι χειρότερη απ' το ψέμα η αλήθεια
είναι χειρότερη απ' το ψέμα
είναι
Χέρια
λευκά σαν κρίνα της ψυχής μου περιστέρια
βαμμένα κόκκινα ατσάλινα μαχαίρια
μη με πληγώνεις και στον ύπνο που κοιμάσαι
Φύγε
και δε με νοιάζει πια ο έρωτας που πήγε
η μέρα χάθηκε κι η νύχτα δε μου βγήκε
δε λείπει τίποτα αφού τίποτα δεν είχα
γιατί η αλήθεια είναι χειρότερη απ' το ψέμα
ειν' αλήθεια
είναι χειρότερη απ το ψέμα η αλήθεια
είναι χειρότερη απ το ψέμα
είναι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου