Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Δεν έχουν όνομα οι στιγμές
τουλάχιστον όχι οι χαρούμενες.

Δεν τους αξίζει να κλειστούν σε δυο σειρές
παρά μέσα στο μυαλό σου
ας ξεχύνονται, βουνοκορφές που σκίζουν
τους αιθέρες... Τη Θλίψη...

Γι αυτό και γώ μένω σιωπηλή
και κρυφά χαμογελάω
δίχως να εξηγώ γιατί.

ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου