Κι εκεί που αποφασίζω εγώ
αν υπάρχεις ή όχι
ζητώ συγγνώμη που κρύβομαι
πίσω από σιωπή.
Έχω αφεθεί
μα δεν ξέρω αν μ' άκουσες να πέφτω
και με λαχτάρα αγγίζω ό,τι σε θυμίζει
μήπως και σε ξεχάσω για λίγο.
αν υπάρχεις ή όχι
ζητώ συγγνώμη που κρύβομαι
πίσω από σιωπή.
Έχω αφεθεί
μα δεν ξέρω αν μ' άκουσες να πέφτω
και με λαχτάρα αγγίζω ό,τι σε θυμίζει
μήπως και σε ξεχάσω για λίγο.
ωραίο..απλά..αυτοκαταστροφικό ίσως..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μεσημέρι!