Είδα τον ήλιο να πέφτει στον αέρα
μα δεν έκανα καμία ευχή
Γύρισα μόλις έπεσε η νύχτα
και μ' ακολούθησαν 18 χρόνια μαζεμένα
στο δρόμο για το σπίτι
Κι όλοι μου μιλούσαν σα να είχαν να με δουν χρόνια
και σα να είχαν να με δουν μία στιγμή
κι εγώ αναρωτιόμουν,
Όλα όσα είχα ποτέ είναι εδώ
μα κάτι λείπει.
Κι όσο περνάει ο καιρός
καταλαβαίνω
πως λείπω εγώ.
μα δεν έκανα καμία ευχή
Γύρισα μόλις έπεσε η νύχτα
και μ' ακολούθησαν 18 χρόνια μαζεμένα
στο δρόμο για το σπίτι
Κι όλοι μου μιλούσαν σα να είχαν να με δουν χρόνια
και σα να είχαν να με δουν μία στιγμή
κι εγώ αναρωτιόμουν,
Όλα όσα είχα ποτέ είναι εδώ
μα κάτι λείπει.
Κι όσο περνάει ο καιρός
καταλαβαίνω
πως λείπω εγώ.
μεγαλώνουμε, αχ!
ΑπάντησηΔιαγραφήη πιο αβάσταχτη απουσία...
ΑπάντησηΔιαγραφήπραγματικά, πολύ καλό και πολύ τραγικό εξίσου...
καλημέρα βροχή μου! πως μπορώ να μην σ' ακούσω;
Summertime Blues
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί όλα αλλάζουνε και τίποτα δε μένει..
Λύχνε
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, είναι κάπως τραγικό.. Αν και δε θα μπορούσε να συμβεί τίποτε άλλο..
Καλημέρα σου!
Κάποια στιγμή θα σε βρουν, όταν θα σε βρεις κι εσύ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Πάσχα=)
rainmaker's phantom
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μέχρι τότε απλώς θα κοιταζόμαστε αμήχανα..
Και σε 'σένα!
:)
Χριστός ανέστη, χρόνια πολλά, φιλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφή