Κολλημένη στον Τοίχο

Τον εαυτό μου να βάφω με χρώματα
σε τίποτα δεν ωφελεί
Τα πάντα ξεθωριάζουν
ακόμα και το μαύρο
πάει και έρχεται
κι αλλάζει θέσεις με το κόκκινο
Τί κι αν ήμουν λιλά..
Πίσω του κρυβόταν το γκρι
και πίσω απ' το γκρι δεν ξέρω.

Τον εαυτό μου κι αν ντύνω με λέξεις
τίποτα δε θα αλλάξει
Οι λέξεις έχουν γράμματα
και αλλάζουν εύκολα μορφή
η αγάπη και το μίσος
τη μάσκα τους φόρεσαν
και μέσα μου ουρλιάζουν
χωρίς να φανερώνονται.

Έψαξα και βρήκα
ένα κλεμμένο λόγο
τον έβαψα στον τοίχο μου
και ένιωσα τις λέξεις

'' Τελειώνει, δίχως να περιμένει
η ζωή σου.
Η ζωή σου, είσαι εσύ.
Μην προσδιορίζεσαι, γιατί μέλλον δεν έχεις.''

Φ.Π