Στον ουρανό

δρόμοι σχισμένοι

από φτερά

και κραυγές

Στα σύννεφα

το όνειρο φυλάσσουν

που τους εμπιστευτήκαμε

το όνειρο κουρνιάζουν

που περιφρονήσαμε

Τα πουλιά

οι σχοινοβάτες του αιθέρα

και οι φύλακες του πόθου μου

Γύρω μου

χιλιάδες μαύρα φτερουγίσματα

Από στιγμές

Από σκέψεις

Πουλιά

Πάνω απ' το κεφάλι μου