Τί είδες πάλι και σε τρόμαξε?

Ποτέ δε σου φτασαν τα χαμόγελα κι οι λύπες.
Περισσότερα ποθούσες
και ό,τι σε άλλους εκτιμάς
σε σένα δεν υποψιάστηκες.
Σε δρόμους παράλληλους βαδίζεις
απ' τη μια εσύ
και απ' την άλλη δρομέας χωρίς μάτια.
Και στο κάθε βλέμμα
θέλεις να σταθείς
κι επάξια να κερδίσεις έναν τίτλο.
Και προσπερνάς
όσους χώρο σου κάνουν να περάσεις
κι ένα χέρι σου προσφέρουν
να κρατήσεις
γιατί σ' εκτιμούν
και δεν το πιστεύεις.