Αν μπορούσα να ανοίξω το κουτί

μυστικά

κρυφά

όταν όλοι θα κοιμάστε

Αν μπορούσα να κάψω

όλα εκείνα που με καίνε

τις ενοχές

που μίσησα τ' αστέρια

τις τύψεις

που δεν έλκεισα τα μάτια

Αν θα μπορούσα να ξεφύγω

από εκείνο το κλειδί

κρεμασμένο στο λαιμό μου

από εκείνη τη φωνή

που σαπίζει

αντί για τη φωνή μου

Θα ταν όλα πιο καλά

μα ύστερα

σε ένα χτύπο ρολογιού

ξανά εκεί κείτομαι

δίχως να έχω μάθει τίποτε.

Ίσως τελικά

έπρεπε να είχα ανοίξει το κουτί

όταν θα 'χε ήλιο

και νερό

ώστε να φανεί το γκρίζο

και καθρεπτιστεί η θλίψη

ΠΟΥ ΘΑ ΧΩ ΑΦΗΣΕΙ ΠΙΣΩ ΜΟΥ