Κουράστηκα κύκλους να σκαλίζω

στην άμμο

και στους τοίχους

τα χέρια μου μπλάβισαν απ' το κρύο

κι ας άγγιξαν τον ήλιο

μέσα απ' το νήμα τους.

Πάντοτε πιστή

στο έδαφος

ή μήπως στον αέρα..;

Γιατί στον αέρα τα πάντα αλλάζουν

και 'γω επέμενα να αναζητώ

τις ίδιες μελωδίες.

Μα και στο έδαφος

γύρω μου χτίζονται λουλούδια

και γω ριζωμένη

τους ρόζους μου μετρούσα.

Ένας για κάθε φορά

Ένας για κάθε φορά.

Ακόμα γνέφω στο σώμα μου

μα τώρα κοιτώ τη θάλασσα

και ποτέ

δε μένω να χαζεύω

ένα μόνο κύμα.