Κάθε μέρα
μπορεί να συνοψιστεί
στην αόριστη αναζήτηση της ευτυχίας.
Οι λέξεις μας
κι ο τρόπος που βαδίζουμε
μας οδηγούν εκεί
-Όχι στο στόχο, στο ταξίδι-.
Σ΄αγαπάω σήμερα
μα αύριο ξέρω πως θα σε μισώ
και πως πάλι θα φύγω να την ψάξω
(Αν και, στην πραγματικότητα,
δεν μπορώ να ξέρω
τίποτα).
Μερικές φορές
απ' την πολύ λαχτάρα
εκείνη μας γνέφει
και μεις την περνάμε για τρελή.
Αλλά ποιος θα μας κρίνει...
Αφού δεν μπορούμε να γνωρίζουμε
παρά μόνο να αποφασίσουμε
πότε θα πάψει το ταξίδι.
μπορεί να μη σταματήσει και ποτέ όμως και να τελειώσει ως ταξίδι και πάλι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφο=)
Καλό βράδυ!
Δική σου επιλογή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Αλλά ποιος θα μας κρίνει...
ΑπάντησηΔιαγραφήταξίδι αέναο με στάσεις και διακοπές και πισωγυρίσματα και fast forward κι άλλα.
Οδύσσειες σωστές, αλλά χωρίς την Ιλιάδα θα υπήρχαν και το happy ever after πότε;
αχ!
Ίσως θα υπήρχαν, αλλά σίγουρα δε θα άξιζαν τόσο χωρις τις οδύσσειες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!