Στιγμή αδυναμίας

Κοίταξα την πόλη
θάλασσα με φωτεινά αστέρια που μάκραινε.
Σε έψαξα να κολυμπάς
μα μόνο τα μάτια σου συνάντησα
στην αντανάκλαση μιας αγωνιώδους ηρεμίας.
Πτήση
με καθυστέρηση στιγμών
και χάνω ύψος σε κάθε αστέρι που μετράω.
Είναι λίγη η ψυχή μου
και πνίγεται σε μια χούφτα ζωή.



(Έτσι ξορκίζω εγώ
τα κακώς κείμενα
με δάκρυα από χαρτί
και λέξεις
που καίγονται πιο εύκολα
στη φωτιά της ημέρας)