Κανείς δε σε κυνήγησε ποτέ πιο ανελέητα
από τον ιχνηλάτη του μυαλού σου.
Ούτε σε έκρινε πιο βάναυσα
Απ' το βαρύ χέρι της συνείδησης
ενώ το υποσυνείδητο έκλαιγε... Κρυφά...
Ξένα χέρια, παρηγοριας, με μίσος διώχνεις
ενώ τις σκέψεις σου δέχεσαι σα χέρι βοηθείας
και τελικά.. Μαραζώνεις...
Μια προσπάθεια.. μια πράξη εκεχειρίας μέσα σου.
Πάρε το κουράγιο σου και Ξύπνα
και Δες και Άκουσε
και Κάνε...
Πάρε το δρόμο της ασφάλειας...
Που τόσο καιρό θεωρούσες.. ανασφάλεια....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου