Θα περιμένω

Ας μαζέψω τα κομμάτια μου

όλοι σας έχετε από ένα

κι ας μην το ξέρετε.

Κρυφά θα ψιλαφήσω στα δωμάτιά σας

να δώ, πού με έχετε καταχωνιάσει

Και δε με νοιάζει ο ιδρώτας

αλλά η αλμύρα που θα με χτυπήσει

όταν με βρώ αχνή να σαπίζω

κάτω απ' τα μαξιλάρια σας.

Θα σας περιμένω ρε να κλείσετε τα μάτια

και να αφήσετε τις πόρτες ανοιχτές.

Εκεί θα σε κοιτάξω μήπως θυμηθείς

τί σου είπα μια βραδιά

και τί δε μου είπες εσύ.

Θα φυσήξω το άσπρο πρόσωπά σας

να φύγει η σκόνη που επιμελώς καλύβεστε

να φανούν οι ρωγμές

και οι κραυγές από κάτω

Οι δικές μου κραυγές.

Και εκεί θα μείνουν

μακριά απ' τη συγχώρεσή σας.