Είναι πρωί αρχίζει η νέα μέρα
και κάτι στον αέρα μυρίζει σαν βροχή
είμαι εκεί κάτω απ΄ το μαξιλάρι
ποια σκέψη θα μου πάρει του ύπνου το νησί
Κάθε μέρα που ξυπνάω φτιάχνω μέσα μου ένα κόσμο
και μ΄αυτόν πάω όπου πάω χώρο για ν΄αντέξω δως μου
είμαι εγώ και ένα αγόρι που είμαι πάλι εγώ αλλά τότε
πώς με σπρώχνει λέει προχώρα πίσω δεν μπορείς να πας
Βράδυ ξανά κι η νύχτα με τρομάζει
ανόητο φαντάζει που ήρθα ως εδώ
κάτι θα βρω το δράκο να νικήσω
μπορεί να ξενυχτήσω να μην κοιμηθώ
......: )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου