Να το ξέρεις..

Απλώς στέκομαι εκεί

πάνω από τα βλέφαρά μου

και βλέπω την κόρη του ματιού μου

φοβισμένη να ανοίγει

για να μπει το ελάχιστο φως.

ΕΥΑΛΩΤΗ.

Ήθελα να ξέρεις

πως δεν ξέρω.

θες να ξέρω

όσα ακόμα δε γνωρίζω

ή απλώς, έτσι νομίζω...

και δες την τώρα

που διάπλατα ανοίγεται στις στιγμές

να μη φοβάται

κι ας δε της γεμίζουν το μάτι...

Νομίζω σ' αγαπάω...