Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Νύχτα


Υγρά σκαλοπάτια

στάλες πάνω στα δροσερά πέταλα

των ματιών.

Φοβισμένα φτερουγίσματα

ξεψυχισμένα σ' αγαπώ

και δαγκωμένες ανάσες,

μαύρα πέπλα πάνω απ' τα δέντρα.

Σα φάροι τα κίτρινα φώτα

ξάφνου μαχαίρι απέκτησε η σκιά σου

και σφαίρες τα βήματα.

Φτερά ξεπροβάλλουν

στη σκισμένη καπαρντίνα.

Ελάττωμα στο σεντόνι τ' ουρανού

και για προσκέφαλο η σελήνη.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου