Ετοίμασε τη βάρκα μου
Ξεκινάω ταξίδι στο υπόλοιπο της μέρας
Τόσο καιρό
στα χέρια μου βαστούσα τα σκοινιά του ονείρου
και το μάταιο
μάτωνε τα δάκτυλά μου
Έχει όμορφο χρώμα το αίμα
μα όταν πια πάψει η λύτρωση
αρχίζει η αμφιβολία
Ετοίμασε τη βάρκα μου
τώρα φοβάμαι
τώρα όλα μοιάζουν μακρινά
και ανησυχητικά κοντά μου
Μα τίποτα πια δε θα χρειαστεί
παρα ν' αφήσω το σκοινί
και ν' αφήσω τα κοίματα να με κοιμήσουν
Μακριά από 'μένα
Πιο κοντά σε 'μένα.
ναι,φοβάμαι....
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως φοβάσαι κι εσύ ν'αφήσεις το σκοινί.... :))