Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Συνεχίζεται..

Στη φθίνουσα πορεία της ημέρας
το τέλος σου μη βρίσκεις
Είν' όλα εκεί και σε κοιτούν
παρακαλούν το άγγιγμα και τη μιλιά
που μόνο εσύ κατέχεις
Κι αν κάτι χάθηκε
για μια στιγμή χαμένο μόνο είναι
Απαλλάχτηκε απλώς
από ένα σώμα σκουριασμένο
και μικρό παιδάκι σε κοιτά
προσμένοντας να τ' αγαπήσεις
Ατίθασο και νέο
το αίσθημα που αγκάλιασες
μα κάπου αναγνώρισες
τον όμορφο εαυτό σου...

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Εν Οίδα....

Με θάρρος το βλέμμα μου σκύβω
Ομολογία μ' αυλακωμένα μάγουλα
Είμαι αδαής κι είναι το μόνο που ξέρω
Στη φασαρία και μέθη της ημέρας
Τρόμος η σπείρα του παρόντος
Ατέλειωτη μπροστά μου ξετυλίγεται
Σε κάθε παύση
Λίγο πριν φως και σκότος σμίξουν
Διστάζω να κοιτάξω
Εκκωφαντική η αλήθεια έστω ανασαίνοντας
Πως λέξεις ξένες σκέφτομαι
Και τη λήθη του κόσμου υπηρετώ
Αντέχω να το πω
Κι όχι να το πιστέψω
Πως είμαι αδαής κι είναι το μόνο που ξέρω
Αλλά πάλι,
Η πυξίδα στη ζωή είναι ιδιόχειρη
φτιαγμένη από εμπειρίες....

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Αυτό που αξίζει...

... Δε θα το βρεις
σε παγωμένα χαμόγελα στιγμών
ούτε οπτασίες πλαστικές το ενσαρκώνουν
Μακριά από άλλους συχνάζει
φοβάται το φως το τεχνητό,
στη σκέψη σου που τρέχει καταφεύγει
Είναι στον αέρα
μουρμούρισμα ψιθυριστό
παλμός που σβήνει
κι ανάσα που πετά
Δάκρυ που αφήνεται
στο κύμα χαμόγελο που σκάει
Σε μέρη αφύσικα φωλιάζει
εκεί που μόνο τα πουλιά κοιτούν
κι οι εραστές αναζητούν
υποσχέσεις αιώνιες πιστές
Εκεί που χέρια ανοίγονται
και θέλουν να πετάξουν
Όταν τα όνειρα
παύουν όνειρα να 'ναι...

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Αγχος

Με διαπερνούν οι λέξεις
Ηχώ μέσα μου γεμίζει το αμφίβολο
Δεν είμ' εγώ που απαντώ
μα ό,τι ως δεδομένο αποκρίνεται
Μες στους ψιθύρους
ξεχωρίζω ανάσες
που όλο λιγοστεύουν
όσο οι παλμοί αυξάνονται

Βασανιστικά εγωκεντρικό
και ανύπαρκτο αίσθημα του Άλλου
βρες θάρρος και διεκδίκησε το φως μέσα στο βλέμμα.

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

αλλοτριωση








Νεύματα ξεφεύγουν



στη χώρα του δέοντος



Νεύματα παρέμειναν



οι επιθυμίες



σε τόπους που δε γνώρισα ποτέ



σε μάτια που δε στάθηκα να νιώσω



Περνούν οι ανάσες



και 'γω μπροστά τους πνίγομαι



Παντού ξεχύνομαι



μα ελεύθερη δεν είμαι



Μέχρι άφεση εαυτού να μου δοθεί



από ένα νεύμα στον καθρέπτη.

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Αναζήτηση






Με ορίζοντα ή χωρίς


σε χνάρια αλλοτρια δε θέλω να πατάω


την ψυχή μου ν' ακουμπάω


σε μέρη μέρας μακρινής


μέχρι να 'ρθεις να με βρεις



Κι όμως δε θέλω να βρεθώ


από πείσμα κι εμμονή


ό,τι δεν έψαξε κανείς


με μάτια κλειστά θ' αναζητώ


μια σκέψη κούφια να γευτώ

Κι αν φωνάξω "Είναι ψέμα"
θα 'ναι ψέμα να το πω
ο εαυτός π' αναζητώ
με ζυγιάζει με το βλέμμα
και με των ματιών το πνεύμα
πέρα για πέρα αληθινό
της αλήθειας μου το στέμμα


Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Προδότης του εαυτού μου



Όταν με σπρώχνουν

με χαμόγελο προς τον γκρεμό

δεν είναι ανάγκη στην άκρη να φτάσω

Σε κάθε βήμα πέφτω

κι η προδοσία με τυφλώνει

Ψάχνω

το χέρι που με σέρνει

μα μόνο την ανάσα μου αντικρίζω

Ποιο βάρος κάτω με κρατά

και ποιος αφέντης,

μα είμαι μόνη

Ίσως, λίγο πριν την άβυσσο,

επανορθώσω.



"Αν δεν μιλάς γίνεσαι ένας σκουπιδοντενεκές που σιγά σιγά σαπίζει..."

Να κρυφτείς δεν μπορείς
από τις σκέψεις
Μίλα λοιπόν
και περίμενε να έρθουν
περιμένοντας το κλάμα σου
Φτιάξε ορισμούς και σύνορα
κρατώντας σου το χέρι
και δες το παραμύθι σιγά σιγά ν' απλώνεται
όσο χωράει το βλέμμα...

Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Μια εικόνα, αμέτρητες στιγμές




Ξεκίνα από τύχη
και χωρίς ονόματα, συνέχισε.
Μορφές διάφορες παίρνουν οι στιγμές,
αλλάζει ο ήχος στην ανάμνηση.
Τον κόσμο μην στενεύεις σε λέξεις
υπάρχουν τόσα που ακόμα δε γνώρισες
Τον κόσμο μη φυλακίζεις σε χαρτιά
υπάρχουν τόσα που δεν πρόσεξες.

Με ανοιχτές αγκάλες περπατώ
με τα όνειρα ανοιχτά
απροστάτευτη από μένα.

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Σε τεντωμένο σκοινί

Με καλεί
με ανήσυχες μικρές ανάσες
και σκέψεις ακαθόριστες
ν' ακολουθήσω τον ορίζοντα
Φοβάμαι, ίσως,
τη σιγουριά του αβέβαιου ν' αφήσω
κι εμπιστοσύνη να 'χω
στις δυνάμεις μου
Το νήμα που ακολουθώ
από αέρα υφασμένο
δένει όλα τ΄αστέρια
Αρκεί τη θέληση να βρω
στο ταξίδι ν' αφεθώ.

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Σχετικοτητα

Η μοναξιά μου είπαν

είναι μάνα και δασκάλα

που σου δείχνει να πετας

Μα εγώ έχω καταλάβει

πως είναι αφέντρα που σε σπρώχνει

από τα φτερά δεμένο

σε μια γυάλα από μνήμες

και από πάνω σε κοιτά

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

ΑΝΑΞΙΟΛΟΓΟ

Δε θα κοιτάξω
ούτε θα περιμένω.

Σε περίμενα ξέρεις
και σε κοιτούσα
Αλλά ξέχασα
εσύ δίχως αστέρια δε βλέπεις
και το παραμικρό εμπόδιο
σε ποτίζει λήθη.

ΠΟΤΕ ΠΙΑ!


Αφήνουν ίχνη οι στιγμές,

καθοδηγούν τη μοναξιά

στα ίδια μονοπάτια.

Σημάδεψε η εποχή

που ορισες για εαυτό

δίχως μπροστά σου να κοιτάς.

Με το ίδιο χρώμα

βάφεις τ' όνειρο ξανά

ξεπλένοντας το βλέμμα,

μετρώντας βήματα.

Τα βήματά σου δεν ακούς,

αφού κι αυτά συνήθισες...









Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Είναι στιγμές




Είναι στιγμές
μέσα στη νύχτα ανείπωτες
κρυφές για κάθε Λόγο
Που μόνο με στιγμές εκφράζονται....





Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Φυσική ανομία



Οι λεπτομέρειες λιγοστεύουν στο σκοτάδι

Ακόμα και αόρατος,

Διαφέρεις.


Καθώς το φως σε τρυπάει σαν προδοσία

μην αποστρέφεις το βλέμμα.

Τα τρομαγμένα μάτια του εαυτού σου

γλύκανε, με θάρρος.


Η σκιά στο φως χάνεται

και στο σκοτάδι φεύγει

Σύννεφο γίνεται κι αστέρι.

Άμα μονάχα από το χώμα ξεκολλήσεις...

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

αιθεροβαμων





Τα όνειρα φεύγουν μακριά

το ξέρεις

αν πάντοτε στη σφαίρα τ' ουρανού τα ψάχνεις

Κι όμως

δε χρειάζεται πάντα να μετράς αστέρια

για να χαμογελάς

Παντού γύρω είν' ο εαυτός σου

κρυμμένος από σένα

φοβισμένος από απόρριψη

Αγάπησέ τον

και πάψε πια να τον κατηγορείς

που αλλάζει ο κόσμος.

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Καλά

Μερικές φορές
σκόπιμα ξαναγυρνώ σε μέρη που έχω αφήσει
έχει μια κάποια αίγλη
ο αυτοοικτιρμός
καθώς και τα θλιμμένα μάτια...

Το θάρρος να φωνάξω
-κι ας τ' ακούσω μόνο εγώ-
πως η χαρά είναι παντού
ενω η θλίψη εντός μου...