Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Πάρτυ.

Παραπατάω
σε σκέψεις και αλήθειες
που δε μ' αφήνουν να πέσω με την ησυχία μου.
Λίγο πριν το πάτωμα
με κρατάνε απ' τους ώμους
και τα δάχτυλα.
Σηκώνω τα μάτια
μα τα βλέπω διπλά.
Όλοι έχουν έναν εαυτό δίπλα τους
τον έπλασαν πασπατεύοντας καμπύλες κι εξογκώματα
για να μην είναι μόνοι
ανασαίνοντας στο σβέρκο του.
Έχει θολούρα εδώ
και μουσική
και σα να κρυβόμαστε κάπως πίσω απ΄την ομοιότητα.
Όλοι λίγο πριν το πάτωμα
πιασμένοι απ' όπου βρούμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου