Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Πρωινή μελωδία

Ενώ η πόλη
στριφογυρνάει αγουροξυπνημένη
εσύ γελάς
τραβώντας να κοιμηθείς.
Ήλιος χλωμός
και ησυχία που σβήνει
στους δρόμους
άνθρωποι με σκούπες
άνθρωποι με σκέψεις
για μια μέρα που ακόμα δε συνέβη
βαριεστημένοι
εγκλωβισμένοι στο χρόνο που κυλά
και συ γελάς
ισορροπώντας στη λεπτή γραμμή
ανάμεσα στην ηρεμία της στιγμής
και της αγωνίας
μη χάσεις δευτερόλεπτο.

2 σχόλια:

  1. ... άλλωστε, για τούτη την αγωνία της απώλειας του δευτερολέπτου, μάτι δεν έκλεισε τη νύχτα...
    ενώ η πόλη έχανε τη λήθη της ξυπνώντας...

    βροχή από φιλιά για μια μέρα που εξελίσσεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. :) Λυχνάρι που φωτίζει στιγμές αποροφώντας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή