Κλείδωμα

Ήταν μια γωνιά
με μάτια και με χρώματα
δίπλα σε ανθρώπους μουσικούς
χωρίς λαλιά.
Κι ήμουν και γω
που κοιτούσα από μακριά
αγγίζοντας το πέλμα μου.
Τελειώνει το τσιγάρο
και οι ανάσες χάνονται στο χώρο.
Είσαι και συ που με τραβάς
μα αντιστέκομαι.
Αν και
μόλις σε κοιτάξω, θα σε βρω.
Κι οι δυο μας άλλωστε
μαθαίνουμε με πόνο.