Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

Μια φωνή σου περιμένω

Φυλάκισα τα όνειρα σε σελοφάν
μη μου χαλάσουν
και τώρα τρομάζω να τα σκέφτομαι
έτσι που δεν αναπνέουν
σα να τα νιώθω ψόφια
και μπορώ να θυμάμαι για ώρες
και να αναμένω με την ίδια αγωνία
να σηκωθεί
αυτή η σκέψη
μπρος στα μάτια μου.

Το ξέρω πως όταν κάνω σχέδια
εσύ γελάς
μα μόνο τα μάτια σου δακρύζουν
και με ρίχνεις όπου βρεις.

3 σχόλια:

  1. τα ονειρα ομως δεν ειναι για να φυλακιζονται..
    ειναι να ειναι εκει να αναπνεουν να σε τρωνε να βαζουν πεισμα και να σε κανουν εσενα να τρεμεις απο χαρα απο λυπη απο οτι θες....
    καλο υπολοιπο καλοκαιριου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευτυχώς που τα όνειρα δε φυλακίζονται
    δεν μπορώ να πω το ίδιο και για την αγωνία

    Να περνάς καλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευαισθησία λυρισμός,κατάθεση ψυχής..τα όνειρα δεν φυλακίζονται..απλά μας δείχνουν τον δρόμο..μου άρεσε πολύ η πένα σου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή