Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Κολλημένη στον Τοίχο

Τον εαυτό μου να βάφω με χρώματα
σε τίποτα δεν ωφελεί
Τα πάντα ξεθωριάζουν
ακόμα και το μαύρο
πάει και έρχεται
κι αλλάζει θέσεις με το κόκκινο
Τί κι αν ήμουν λιλά..
Πίσω του κρυβόταν το γκρι
και πίσω απ' το γκρι δεν ξέρω.

Τον εαυτό μου κι αν ντύνω με λέξεις
τίποτα δε θα αλλάξει
Οι λέξεις έχουν γράμματα
και αλλάζουν εύκολα μορφή
η αγάπη και το μίσος
τη μάσκα τους φόρεσαν
και μέσα μου ουρλιάζουν
χωρίς να φανερώνονται.

Έψαξα και βρήκα
ένα κλεμμένο λόγο
τον έβαψα στον τοίχο μου
και ένιωσα τις λέξεις

'' Τελειώνει, δίχως να περιμένει
η ζωή σου.
Η ζωή σου, είσαι εσύ.
Μην προσδιορίζεσαι, γιατί μέλλον δεν έχεις.''

Φ.Π

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου