Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Γλυκόπικρο

Μπορείς να παρατηρείς τα πάντα
και να φανταστείς τη ζωή σου μέσα τους
δίχως ποτέ να αγγίξεις τίποτα.
Κι έτσι δε θα χεις πληγωθεί,
θα νομίζεις περήφανος.
Εγώ σε άγγιξα τελικά
και έσκαψα μια γέφυρα που να συνδέει υποθέσεις.
Απ' τη μια εγώ
κι απ' την άλλη ξεκομμένες ανάσες.
Δε σε κατηγορώ
που δε στάθηκες ολόκληρος να σε φτάσω.
Δε με κατηγορώ
που μπερδεμένη κοντοστάθηκα.
Μα τελικά μέσα στις σκέψεις χάνεσαι
ή σε βρίσκεις..;

Πλέον όταν πληγώνομαι
μένει μόνο η ανάμνηση
της ζαλάδας πριν την πτώση
της θολούρας πριν το λήθαργο.
Σηκώνομαι όμως
και ξυπνάω.

4 σχόλια:

  1. και αυτή η ζαλάδα, αυτή που η θολούρα που έμεινε
    λίγο δεν είναι...

    είναι και αυτή η γέφυρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, γέφυρα ανάμεσα σε σένα και κάτι άλλο που σε έκανε να νιώσεις έτσι..
      Καληνύχτα!

      Διαγραφή
  2. σε νοιώθω!!
    ή με νοιώθεις.
    όπως και να έχει, καλό μήνα!
    φιλί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή