Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Δεν μπορείς να ξεφύγεις. Όταν μεγαλώσεις θα γίνεις σαν κι εκείνους.

Είναι φορές
που ξύνω κομμάτια απ' το σώμα μου
μα δε βρίσκω τίποτα
όπως θα λέγατε κι εσείς.
Κι αν έπαβα να σας ακούω
θα ήταν όλα εκεί
δικά μου, δικά σας
αν είχα το κουράγιο να λιώσω
το καβούκι που μου χτίζατε
κάθε χρόνο, στα γενέθλιά μου.
Όμως φοβάμαι
μην και θρηνήσετε
όσα δεν έγινα ποτέ
κι όσα προσπαθήσατε.
Θα ήταν άδικο, έτσι δεν είναι;
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου