Αγάπη μου...

Αγάπη μου

Δε θα υμνήσω τ' αστέρια
που ήταν εκεί να μας φωτίζουν
γιατί ξάφνου καθρέπτισαν
τη θλίψη.

Δε θα αγαπήσω το χαμόγελό σου
Ήταν πάντοτε εκεί
όπως και η αγκαλιά σου
Και εκεί παρέμεινε,
σε τόνο ειρωνικό.

Κι αν τελικά μείνει κάτι
ένα αχνό ξέσπασμα μέσα στη βροχή
δε θα το περιμένω.
Ούτε το χιονιά περίμενα.