Διστάζεις να το φωνάξεις
φοβάσαι μην τρομάξει και φύγει μακριά
η σκέψη και η στιγμή
που σε περιθάλπει
Την προφανή σιωπή
να διαδεχθεί τα λόγια σου
διστάζεις ν' αντέξεις
κι έτσι δεν προφέρεις
παρά λαθραία αισθάνεσαι
Μα οι ανάσες είναι γεμάτες συναισθήματα
που ξεσπούν και χάνονται
κι αν τ' αρπάξεις και με θάρρος συλλαβίσεις
δικά σου θα 'ναι
θ' αντέξεις στο χρόνο...
Λένε πως η ευτυχία φεύγει, σαν την φοβάσαι και δεν την αντέχεις…
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσχύει δυστυχώς, είναι δύσκολο ν' αποδεχτείς πως αξίζεις να χαμογελας..
ΑπάντησηΔιαγραφή