Σκέψεις πλασμένες σε στιγμές
Στιγμές αφημένες να πεθάνουν σε σκέψεις
Λόγια σφιχτά κρατημένα στο χείλος
Μπες μέσα και ταυτόχρονα βγές απ' το κορμί μου
Ξεχειλίζω στα χέρια σου και έπειτα χάνομαι
Χάνω το μέτρημα στα αισθήματα
Κάνω αριθμούς τις λέξεις
Ανάσα αρπαγμένη απ' ανάγκη
Κι όλ' αυτά μοιάζουν αστεία μες στο μεγάλο δωμάτιο
Οι τοίχοι καταρρέουν
Όταν ξεχνώ
Τη μη μοναδική πραγματικότητα
Που αλλιώς ξεπηδά
Σε κάθε βλέμμα
Γι' αυτό Έσπασα τον καθρέπτη μου
Και κάθε θρύψαλλο μου έδωσε ένα χαμόγελο
Και ένα βλέμμα
Σπασμένο αρχικά
Μα διάχυτο στο πάτωμα
Και στο ταβάνι
Κοιτώντας ψηλά.
:)
Καλό...έχετε εκδώσει κάτι;
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτοκαταστρέφομαι για να με δημιουργήσεις
ΑπάντησηΔιαγραφή