Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Έτσι, για αλλαγή

Χωρίς έμμετρους σχεδιασμούς
με λίγο ανομολόγητο φόβο
χαμόγελο τρεμοπαίζει
τραγούδι επίμονο κάτω από σύννεφα
και θάλασσα που την άμμο χαιδεύει.
Με μάτια κλειστά
χορός κάτω από βροχή
με μουσική που σκάει στις στάλες
χορτάρι που μυρίζει υγρό.



Σκληραίνει η ρώγα

στον απαλό αέρα γύρω της
στο βλέμμα πάνω της.
Μισάνοιχτα χείλη
ηδονικά δοσμένα στην κραυγή
δαγκωμένα.
Κόκκινα λουλούδια κάτω μου
στύβουν τ' άρωμά τους,
με κάνουν δική τους.
Δίνομαι
με τις αισθήσεις στα χέρια σου
και γίνεσαι δικός μου.

4 σχόλια: