Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Σιωπή


Μιας και φώλιασες εδώ
έλα
να ζεσταθείς κάτω απ' τα λόγια μου
να θαμπώσει το χνώτο σου
το άδειο μου παράθυρο.


Μη φεύγεις.
Γίνεσαι διάφανη όσο περνάει ο χρόνος
ώσπου να σε κοιτάω
μέχρι να ψελλίσεις τ' όνομά μου.


Μαζί το φτιάξαμε
τούτο το χρώμα

τ' ουρανού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου