Κυριακή 23 Μαΐου 2010

ΗΣΥΧΙΑ

Εκεί, στην άκρη της θάλασσας
είναι το πιο σιωπηλό σημείο
άσπιλο και ιερό
στα κύματα που έμειναν πίσω.
Έτσι και 'γώ
σιωπηλή
μη διαταράξω τον όρκο σιωπής
που πάρθηκε από 'μένα
σε κάποιο όνειρο τρελό
σε μια στιγμή που έχω ξεχάσει.
Ποιό το νόημα..;
Τα ραμμένα χείλη μου
ματώνουν κάθε λεπτό
απ' τις λεπτές κλωστές του φόβου...
Και μέσα μου...

ΦΩΝΑΖΩ....



Πληγωμένη σιωπή

πόσο βίαια

σε ανάγκασα να μείνεις...

Και πόσο βίαια

παρέμεινες.

Πώς τα μάτια μου

έγιναν θολοί καθρέπτες

και τα λόγια μου

αγκομαχούσαν

πριν πνιγούν...

Σε μια σιωπή ατελή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου