Με καλεί
με ανήσυχες μικρές ανάσες
και σκέψεις ακαθόριστες
ν' ακολουθήσω τον ορίζοντα
Φοβάμαι, ίσως,
τη σιγουριά του αβέβαιου ν' αφήσω
κι εμπιστοσύνη να 'χω
στις δυνάμεις μου
Το νήμα που ακολουθώ
από αέρα υφασμένο
δένει όλα τ΄αστέρια
Αρκεί τη θέληση να βρω
στο ταξίδι ν' αφεθώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου