Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011


Κοιτούσε ψηλά
και δε χόρταινε.
Έψαχνε ουρανό
κάπου ν' απλώσει τη σκέψη του
με την ηρεμία να του χαιδεύει τα μαλλιά
Έψαχνε ουρανό
πίσω απο 'κείνο το ξεβαμμένο μπλε
που τον κρύβει
που περιορίζει το εύρος των φτερών του.
Μερικές φορές
έψαχνε ανθρώπους
που θα του δείξουν το δρόμο.
Σπάνια
έβρισκε βλέμματα
που κοίταζαν πάνω
που έβλεπαν παντού
και τα μάτια τους βάθαιναν
και τα χέρια τους χαλάρωναν
και η ψυχή τους ηρεμούσε.
Εκείνους, τους απέφευγε.
Τους αποστρέφοταν
κι έτρεχε μακριά τους
γιατί δεν είχαν τίποτα
κι όμως
τα είχαν όλα.

8 σχόλια:

  1. Τίποτα και όλα, δύο έννοιες αμφιλεγόμενες κι αντίθετες που αποτελούν μία, σαν το ποτέ και το πάντα..
    Όμορφο όπως συνήθως:'))
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ακριβώς.. Εξαρτάται από ποια οπτική γωνία θέλουμε να τις αντιμετωπίσουμε... Για σένα δεν είμαι τίποτα, για μένα είσαι τα πάντα..

    Σ' ευχαριστώ..
    Καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. το λίγο του, το καταλάβαινε....
    κοιτώντας αυτούς που όλα τα είχανε
    βλέπεις, αυτός δεν είχε μάθει να κοιτάει τον ουρανό...

    όλα τα είχαν..
    ναι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν ειχε μάθει, και αναζητούσε άτομα εξίσου τυφλά, να μην του θυμίζουν τη λαχτάρα του, την αδυναμία του..

    Καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. εμένα πάλι μ' αρέσουν οι ευτυχείς κι ισορροπημένοι άνθρωποι.
    έχουν βρει το κλειδί.
    καλό απόγευμα, πάλι βρέχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν πρόκειται να διαφωνήσω!
    Καλο βράδυ, επίσης βρέχει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. κι όμως, τα έιχαν όλα.πανέμορφο απλά. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή