Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Δεν Ξέρω Τον Τίτλο

Να χαθούν τα λάθη
κι οι χαρές που χάθηκαν
τα λόγια που πέταξαν
κι οι σκέψεις που ρίχτηκαν σκέψεις μας,
ψάχνουμε,
σε καράβια λήθης
με χαραγμένες ενοχές
κατάρτια μουσκεμένα
και καθρέπτες που γνέφουν συγκαταβατικά.
Εκεί ταξίδεψα κι εγώ
ανάμεσα σε άλλους
που ψιθυριζαν ονόματα
από παλιά
χαμένοι
σ' ένα κυνήγι μαγισσών δίχως έπαθλο
σε μία δίωξη ψυχών.

Κουράστηκα να είμαι θυμωμένη
μες στη μικρή μου κουκέτα.
Εναντίον μου στην αρρένα
η ήττα είναι σίγουρη
και πονάνε οι πληγές όταν τις τρέφεις με αίμα.
Σημάδια απ' τα μεγάφωνα φωνάζουν
στιγμές που έχασα
ή έζησα
δίχως να ξέρω.
Στα δεξιά μας η χαρά και η ασχήμια
και απ΄την άλλη το καλό με το κακό
ζευγάρια που διασχίζουν τον καιρό μου
και προσπαθώ εξίσου
να αγαπώ...

8 σχόλια:

  1. και πονάνε οι πληγές όταν τις τρέφεις με αίμα...
    πολύ όμορφο αν και το συναίσθημα είναι δύσκολο , πολλές φορές νομίζω ότι με αναγκάζουν να μην αγαπώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολλές φορές νομίζω οτι η ίδια πηγαίνω κόντρα σε μένα, ώστε να μην αγαπώ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "στιγμές που έχασα
    ή έζησα
    δίχως να ξέρω."
    αχ έτσι είναι η αξιολόγηση -δεν ξέρω για την εκδίκηση τίποτε- είναι ένα πιάτο που το τρώει κανείς κρύο αν όχι στο κεφάλι...
    επειδή με τη συγκατάβαση δεν τα πάω και τόσο καλά, προτιμώ θυμό ή αγάπες,γι αυτό τους καθρέφτες τους κοιτάω με μισό μάτι...
    φιλάκια, καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. έγραψες - κατέγραψες... και βγαίνει βογκητό... και βγαίνουν μια - μια οι πληγές οι κακοφορμισμένες...
    μια ζαριά η ζωή, μπορείς να ξαναρίξεις;

    φιλιά βροχή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. summertime blues
    Έχεις δίκιο.. Η συγκατάβαση κάνει μάλλον περισσότερη ζημιά απ' ότι νομίζουμε, δεν είναι μια ξεκάθαρη αντίδραση όπως ο θυμός ή η αγάπη..
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Λύχνε
    Σε κάθε χαμόγελό μου ξαναρίχνω...
    Καλημέρα! :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή